Memphis geeft jeugdspelers PSV tips

Memphis geeft jeugdspelers PSV tips
8 min

Toen Memphis (24) in 2011 op 17-jarige debuteerde in de hoofdmacht van PSV, was er eigenlijk niemand die twijfels had over de potentie van de aanvaller. Memphis viel als jongeling op met zijn enorme fysiek, snelheid, explosiviteit en fantastische traptechniek. Alle ingrediënten voor een potentiële topvoetballer waren aanwezig. De bal lag bij Memphis.

Dit verhaal verscheen eerder in het PSV Jeugdmagazine, een tijdschrift voor iedereen die met de jeugdopleiding van PSV te maken heeft

Kampioen
De voorhoedespeler, die in 2006 de overstap maakte van de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam naar die van PSV, stond tot 2013 vooral in de schaduw van Dries Mertens. Daarna greep hij zijn kans. In het seizoen 2013-2014 was Memphis voor het eerst basisspeler, een succesvol WK met Oranje volgde. Hij besloot nog één jaar bij PSV te blijven en dat bleek een uitstekende keuze: PSV werd landskampioen en Memphis kroonde zich met 22 doelpunten tot topscorer van de Eredivisie. Een transfer naar het grote Manchester United volgde. Daar speelde hij anderhalf jaar. Inmiddels is Memphis de grote ster van Olympique Lyon en het Nederlands elftal.

En dat weten de vijf jeugdspelers van PSV ook. Met een uitgeprint A4’tje vol vragen en een ietwat nerveuze blik zien Eus Waayers (O13), Jason van Duiven (O14), Iggy Houben (O15), Dylan Hopman (O16) en Jeremy Antonisse (O17) dat de Skype-verbinding van jeugdtrainer Rick Antonise ze niet in de steek laat. Hij heeft zojuist contact gelegd met Memphis, die net klaar is met trainen bij Oranje. Het Nederlands elftal bereidt zich voor op de Nations League-duels met Frankrijk en Duitsland. Met name het gezicht van Jeremy Antonisse verbleekt wanneer hij Memphis, zijn idool, levensgroot op de aangesloten monitor ziet. “Alles goed met jullie, jongens?”, vraagt Memphis met een brede glimlach. De jeugdspelers kijken vol bewondering naar het scherm.

Terugkeer
De jongste van het stel mocht beginnen: Eus Waayers (12) stelde zich voor en vuurde de eerste vraag af. “Hoi Memphis, hoop jij nog ooit terug te keren bij PSV?” De grijns op het gezicht van de aanvaller verraadt dat hij die vraag niet voor het eerst krijgt. “Goede vraag! Ik moet zeggen dat mijn jaren bij PSV heel mooi waren. Wie weet, in de toekomst. Dat is altijd moeilijk om te zeggen. Ik word er heel blij van als ik PSV in de Champions League zie spelen. Ze hebben wat pech gehad met de moeilijke loting, maar wat ze laten zien is echt goed. Ik ga niet nu al zeggen dat ik ooit terugkom, maar het was een pleasure om bij zo’n mooie club te mogen spelen. Misschien dat ik dat ooit voor een tweede keer kan doen.” Eus kijkt Memphis dankbaar aan, Jason van Duiven is aan zet. De ambitieuze spits van PSV O14 is goed op schot dit seizoen. Zijn vraag was niet verrassend. “Of ik prijzen heb gewonnen in de jeugdopleiding van PSV”, klonk Memphis. “Ja, in de D1 zijn we kampioen geworden. Dat jaar wonnen we ook veel andere toernooien. Persoonlijk ben ik drie keer verkozen tot Speler van het toernooi, dus ik heb wel wat prijzen gewonnen ja. En jij dan? Je bent toch spits? Waarom heb je dan nummer vier?”, vraagt Memphis lachend terwijl hij naar het nummer op het trainingsvest van Jason kijkt. “Het gaat op naam bij PSV”, legt Jason uit.

De wereldtop
Iggy Houben staat als buitenspeler vaak tegen sterke verdedigers. Memphis stond in zijn loopbaan ook al oog in oog met de nodige toppers, maar wie was nou de allerbeste verdediger? “Pfoe, dat vind ik een lastige hoor.” Een stilte van een paar seconden volgt. “Ik vind Raphaël Varane denk ik, samen met Leandro Bonucci, een van de beste spelers tegen wie ik heb gespeeld. Maar hier bij het Nederlands elftal hebben we ook iemand rondlopen en zijn naam is Kenny Tete. Ik vind hem verdedigend echt één van de besten tegen wie ik ooit heb gespeeld. Hij is heel lastig om te passeren.” Duidelijk, maar wie vindt Memphis op dit moment eigenlijk de beste voetballer van de wereld? Dat vraagt Dylan Hopman zich af. Een lange stilte volgt. “Je stelt pittige vragen, Dylan”, zegt trainer Rick Antonise. “Pittige vraag inderdaad”, zegt Memphis. “Ik vind Mbappé op dit moment echt een wereldspeler. Die laat op jonge leeftijd al heel mooie dingen zien. Maar je hebt natuurlijk Messi en Ronaldo die ook fenomenaal zijn. Echt een moeilijke vraag, jullie komen met moeilijke vragen jongens. Kiezen tussen Messi en Ronaldo ga ik ook niet doen. We mogen vooral blij zijn dat ze allebei nog steeds op het hoogste niveau voetballen.”

Focus
En tot slot was daar Jeremy Antonisse van PSV O17, “Hoi Memphis, hoe zorg je ervoor dat je alle focus op het voetbal houdt?” Memphis: “Door heel goed te beseffen wat mijn uitlaatklep is. Geen enkele speler is 24 uur per dag met voetbal bezig, maar het is wel belangrijk om buiten het veld je rust te pakken. Dat doe ik bijvoorbeeld door met mijn vrienden te gamen, of door de Bijbel te lezen. Daardoor houd ik de focus op het voetballen. Wanneer ik op het veld sta of bij de club kom, is er maar één ding het belangrijkste: de allerbeste zijn. Het is alles of niks. Mijn instelling is nooit om 70% te geven, ik ga altijd voor het maximale. Zo’n type speler ben ik. Op welke positie speel jij?” Jeremy: “Ik speel linksbuiten.” Een bekende positie voor Memphis. “Vroeger dacht ik als aanvaller weleens dat ik per se moest scoren, het liefst twee of drie keer. Daar moet je niet te veel focus op leggen, dan ga je alleen maar met jezelf in de knoop zitten. Als je je talent kent en je geniet van het spelletje, komt het allemaal goed.” Memphis stapt uit zijn bed, staat op en beweegt de camera naar de grond. Daar staat een paar gekleurde voetbalschoenen. “Zodra deze dingen aan gaan, telt alleen je uiterste focus.”

Honger naar succes
Iedereen heeft zijn vraag kunnen stellen, maar de spelers hebben nog geen genoeg van Memphis. En andersom ook niet. De aanvaller van Olympique Lyon geniet er zichtbaar van om de jongens advies te geven. “Vraag maar raak, jongens! Jullie hebben me nu aan de telefoon, zo meteen kunnen jullie me niets meer vragen.” Jason van Duiven vraagt zich af waarom Memphis beter was dan veel van zijn ploeggenoten. “Ik denk de wil en de honger om de top te bereiken. Ik wilde altijd zo snel mogelijk in het eerste komen. Je moet nét iets beter willen zijn dan een ander. Dat kun je bewerkstelligen door iets langer door te trainen. Ik ging na een trainingssessie vaak nog even door met afwerken of vrije trappen nemen.” Die honger naar succes zat er altijd al in. Memphis wist al vroeg dat hij voetballer zou worden, al deed hij naar eigen zeggen ook goed zijn best op school. “Daardoor was ik op school soms misschien een beetje laks. Ik vond het moeilijk om me overal voor honderd procent in te zetten. Ik was toch alleen maar bezig met de eerstvolgende training, want ik wilde per se profvoetballer worden. Dat raad ik jullie niet aan, maar jullie moeten wel beseffen dat voetbal echt iets heel moois is. Je moet er alles aan doen om daarin te slagen, zeker als je voelt dat je daarvoor op de wereld bent gezet. Ik ben de PSV Jeugdopleiding echt enorm dankbaar. Het heeft een speciaal plekje in mijn hart.”

Hoop en vertrouwen
Na een groepsfoto (lees: de jeugdspelers poseerden voor de grote monitor waar Memphis op te zien was), greep de aanvaller nog één keer zijn kans. “Ik hoop echt dat jullie er iets van hebben opgestoken. Doe goed jullie best. Nee, méér dan jullie best. Je moet beter willen zijn dan een concurrent op jouw positie. Ik wens jullie heel veel succes toe. Hopelijk zie ik jullie over een paar jaar wel terug in het eerste. Daar heb ik alle vertrouwen in. Wacht rustig je kans af, dat heb ik ook gedaan. Ga ervoor, jongens!”