De ouders van Johann Vogel zijn zó gek van Johan Cruijff dat ze hun zoon dezelfde voornaam geven. Ook Vogel zelf is aanhanger van de Ajacied en draagt ‘zijn’ nummer 14 bij PSV. Vogel is tweebenig, lichtvoetig en komt van de Zwitserse club Grasshoppers naar PSV. Op het middenveld groeit Vogel uit tot een onmisbare schakel zonder dat hij heel erg opvalt. En scoren doet hij hoogst zelden.
Gouden schoen
De echte voetbalkenners zijn al snel overtuigd van zijn klasse. Na het seizoen 2000-2001 krijgt hij de Gouden Schoen voor de beste speler in de Eredivisie, gekozen door zijn collega-profvoetballers. Een prachtige en terechte bekroning voor zijn grote belang in het elftal van PSV. Na zijn drie titels in Zwitserland met Grasshoppers behaalt hij bij PSV vier kampioenschappen, eenmaal de KNVB beker en driemaal de Supercup, die genoemd is naar zijn idool Johan Cruijff.
Geen geluk
Vogel heeft het bij PSV zo goed naar zijn zin dat hij zijn contract verlengt. De warme PSV-familie is voor hem reden te blijven. In zijn laatste seizoen speelt hij met Mark van Bommel en Phillip Cocu op het middenveld, een geoliede machine. Hij verdient een transfer naar AC Milan, de grote club waarop hij eerder al hoopt en een club die in Zwitserland enorm veel aanhangers kent. Het is geen succes. Hij verkast naar Real Betis in Sevilla en later naar Blackburn Rovers, maar zijn avonturen na PSV brengen hem geen geluk. Alleen in het Zwitserse nationale elftal, waarvan hij lange tijd aanvoerder is, gaat het goed. In totaal speelt hij 94 wedstrijden, waaronder die op het EK van 1996 en 2004 en het WK van 2006.