Miel d’Hooghe, Willy van der Kuijlen en Berend Scholtens zijn recordhouder van PSV. Bij Van der Kuijlen fronst niemand de wenkbrauwen, maar Scholtens? En d’Hooghe, is dat een Belg? De drie spelers maken de achttien seizoenen vol bij PSV, nooit meer geëvenaard.
Miel, of Camiel, komt van Zeeuws-Vlaanderen. Uit een gehucht bij Sluis. Waar ze een sappig soort Vlaams- Nederlands spreken. Vader en moeder d’Hooghe hebben elf kinderen. Dan is het lastig rondkomen op het Zeeuwse platteland, waar vader timmerman en aannemer is.
Brabantia-familie
Zoals bij zoveel families biedt Philips uitkomst. Een baan in de fabriek, een woning in Strijp, een gegarandeerde toekomst. De familie d’Hooghe is katholiek en voetbalt dus bij de katholieke club in Strijp, bij Brabantia. Maar de jongste van het stel, Miel, wil graag naar PSV. Frans en Louis spelen er kort, maar hebben er geen succes. Miel wordt het vlaggenschip van de familie.
Aanval en middenveld
In het moderne voetbal noem je de positie van Miel d’Hooghe aanvallende middenvelder. In die tijd speelt alles zo’n beetje in of tegen de voorhoede. Miel heeft behoorlijk wat talent en is een van de fi tste spelers uit de selectie. Hij traint er hard voor. Achttien jaar lang is de overal inzetbare d’Hooghe een welkome kracht in het elftal. Hij haalt vijf districtstitels, de KNVB beker in 1950 en de derde landstitel van PSV in 1951.