Interview | ‘De mensen die dichtbij me staan, daar doe ik het uiteindelijk voor’

Interview | ‘De mensen die dichtbij me staan, daar doe ik het uiteindelijk voor’
7 min
Vrouwen

Pas tweeëntwintig jaar en de trotse aanvoerster van PSV Vrouwen: Gwyneth Hendriks heeft zich sinds haar komst in 2022 ontpopt tot vaste kracht in de achterhoede van het team. De centrale verdediger voelt zich thuis in Eindhoven en steekt haar ambities niet onder stoelen of banken.

Voetballen, voetballen en nog eens voetballen: de geboren Amsterdamse doet niets liever. Ze begon vroeger op de pleintjes en veldjes in haar buurt, later werd dat het CTO Talent Team in de hoofdstad, een talentenprogramma van de KNVB. Via Jong Ajax Vrouwen en ADO Den Haag Vrouwen sloot Gwyneth zich in maart vorig jaar aan bij PSV Vrouwen. Ze startte dit seizoen tot dusver elk duel in de basisopstelling. 

Jij hebt dit seizoen de aanvoerdersband overgenomen. Hoe is het om die rol op je te nemen?
“Dat is iets wat me heel trots maakt. Ik heb bij mijn vorige clubs en de nationale jeugdelftallen ook altijd de band om mijn arm gedragen. Ik heb het idee dat het me ook ligt, het zit in me om leider van een team te zijn en ik doe alles in het belang van het elftal. Ook ben ik communicatief in het veld en breng ik een bepaald vuur met me mee, een energie.” 

Ondanks je leeftijd heb je al veel wedstrijden in de Azerion Vrouwen Eredivisie gespeeld. Is het snel gegaan? 
“Naar mijn idee is het redelijk stapsgewijs gegaan, ondanks dat ik ‘pas’ op mijn vijftiende begon in de hoogste voetbaltak. Als je me als jonger meisje had verteld dat ik op mijn 22e in het shirt van PSV Vrouwen zou spelen, dan had ik je niet geloofd. Ik droomde ervan om op dit niveau actief te zijn. Als ik kijk naar de manier waarop ik me door de jaren heen ontwikkeld heb, denk ik dat het geloof om het ook écht te halen steeds is gegroeid. Ik hoopte erop, nu ga ik er ook vol voor.” 

Wat zijn je sterke punten als speelster? 
“Zoals ik aangaf ben ik communicatief sterk, wat past bij mijn rol als aanvoerder. Daarnaast ben ik sterk met én zonder de bal aan mijn voeten: aan de ene kant heb ik een goede inspeelpass, maar ik ben ook niet vies van een sliding. Hier en daar een beuk uitdelen: daar heb ik geen moeite mee.” 

PSV Vrouwen is redelijk vernieuwd ten opzichte van vorig seizoen. Hoe heb je die wisseling beleefd?
“Er zijn natuurlijk veel ervaren speelsters vertrokken, veel jonge meiden aangesloten én een nieuwe trainer voor het team. Het is logischerwijs zoeken geweest naar een nieuwe balans door de veranderde werk- en speelwijze, maar we zijn aan iets goeds aan het bouwen. Ik heb het idee dat de puzzelstukjes steeds beter in elkaar vallen. Ik geloof erin dat het zijn vruchten af gaat werpen, zodat we kunnen groeien op de ranglijst.” 

Wat vind je tot dusver van je eigen seizoen?
“Ik zit er lekker in, speel mijn wedstrijden en kan mijn ding doen in het veld, dat geeft een fijn gevoel. Mijn twee doelpunten die ik tot nu toe scoorde waren mooie opstekers, maar ik hecht meer waarde aan een teamprestatie dan een individuele. Toen we vorig jaar in een goed gevuld Philips Stadion speelden bijvoorbeeld, dat we daar als team stonden vond ik schitterend.” 

Je bent geboren en getogen in Amsterdam, maar woont sinds kort in de binnenstad van Eindhoven. Hoe is de verhuizing je bevallen?
“Goed! Erg goed zelfs. Ik had niet verwacht dat het me in korte tijd zo goed zou bevallen. Ik ben samen gaan wonen met Shanique Dessing, met haar speelde ik ook samen bij ADO Den Haag Vrouwen. Vergeleken met Amsterdam, de stad waarin ik opgroeide, is het hier veel compacter. Ik loop heel makkelijk de stad in om koffie te drinken of even te winkelen, dat bevalt me prima. Daarnaast is men hier erg warm, wat ik fijn vind. Ik mis mijn familie af en toe wel, maar de afstand is gelukkig te overbruggen.” 

Vind je het fijn om je ook op andere dingen te kunnen focussen buiten het voetballen om?
“Voetballen is natuurlijk hetgeen wat ik het allerliefste doe, maar ik haal ook heel veel energie uit de momenten dat ik er niet mee bezig ben. De balans tussen wat ik binnen en buiten de lijnen doe is voor mij heel belangrijk. Als we langer vrij zijn, dan ga ik lekker naar mijn ouders in Amsterdam toe. Het is het fijn om af en toe even uit te schakelen en rustig aan te doen. Dan ben ik ook weer frisser als ik weer moet voetballen."

Hoe ziet ‘uitschakelen’ er voor jou uit?
“Dan vind ik het fijn om vrienden te zien en tijd door te brengen met teamgenoten. Zo eet vanavond bijvoorbeeld Nadia bij ons mee. Ik ga ook wel eens padellen, winkelen of lekker uiteten. Even bijkletsen met iedereen. Anderzijds mag er zeker wel wat bruis in mijn leven zijn, ik reis bijvoorbeeld graag. Zo ben ik vorig jaar naar Mauritius gegaan en daarvoor nog naar IJsland. Zo nu en dan een avontuur, daar kun je mij wel voor wakker maken.” 

Stel je voor: je was geen profvoetballer geworden. In welke branche was je dan beland?
“Om eerlijk te zijn vind ik dat een hele moeilijke vraag, haha. Ik ben al zo lang volledig gefocust op het voetballen, dat is voor mij nog niet aan de orde. Ik heb wel altijd gezegd dat ik niet in de sportwereld actief wil blijven. Het bedrijfsleven lijkt me meer iets voor mij. Ik studeer commerciële economie in Amsterdam, dus dat past er wel goed bij."

Kun je dat goed combineren met spelen voor PSV Vrouwen?
“Ook daarin is het vinden van de juiste balans belangrijk voor me. Ik doe het op een wat lager pitje, maar met mijn neus in de boeken kan ik me op iets anders focussen en even afschakelen. Dat is heel belangrijk voor me.” 

Je geeft aan dat je je ook graag omgeeft met familie. Hebben zij een grote rol gespeeld gedurende jouw carrière? 
“Familie staat voor mij op de eerste plek. Ik heb veel steun aan ze gehad door de jaren heen. Mijn ouders zitten ook altijd op de tribune. Na mijn goal tegen Feyenoord gaf ik even een seintje zodat ze wisten dat de goal voor hun was. Zij zijn mijn grootste inspiratiebronnen. De mensen die dichtbij me staan, daar doe ik het uiteindelijk voor. Ik kan altijd mijn ei bij ze kwijt of een wedstrijd bespreken. Het gevoel dat ik hun trots maak is onbeschrijfelijk."

Wie is je grootste inspirator geweest in de voetballerij? 
“Qua voetballers heb ik nooit echt een voorbeeld gehad. Voor grote wedstrijden maak ik graag tijd, maar zet de TV niet aan voor een specifieke speler. Ik denk vooral dat mijn ouders rolmodellen zijn geweest: als het op werklust, passie en beleving aankomt hebben zij mij dat bijgebracht."

Heb je nog concrete doelen in het shirt van PSV Vrouwen? 
“Je bent uiteindelijk profvoetballer geworden om voor prijzen te spelen. Dat was ook een reden om te transfereren naar PSV Vrouwen. Kampioen worden staat hoog op mijn lijstje. Net als Europees voetbal. Als je ziet wat voor wedstrijden je kunt spelen in de UEFA Women’s Champions League, dat lijkt me dat super gaaf. Maar ook dat bereiken we samen.”

Zaterdag 9 december speelt PSV Vrouwen om 14:00 uur thuis tegen Ajax Vrouwen.