Ad van Tuijl, bij toeval PSV’er

Toeval speelt in de sport soms een grote rol. Zoals in het voetballeven van Ad van Tuijl. Hij speelt bij de kleine katholieke club Blauw-Wit in Tongelre dat later fuseert met RKVV Tongelre. Hoewel veel mensen daar supporter zijn van EVV Eindhoven, trekt de jonge Ad graag naar Strijp om PSV te bekijken. De kapelaan vindt dat het patronaat een betere plek is dan het veld van PSV op zondagmiddag en spreekt daar Van Tuijl op aan. Die is daar niet van gediend en stapt over naar PSV. Voor de oorlog wordt hij kampioen met de A-jeugd van PSV.

Uit handen bezetter
Vervolgens roept de bezetter enig kind Ad op voor tewerkstelling in Hamburg, maar moeder Van Tuijl voelt daar niets voor en weet hem uit de handen van de Duitsers te houden. Pas na de oorlog stelt het voetbal weer wat voor en is Ad van Tuijl inmiddels een gewaardeerde linkermiddenvelder die overigens nogal stevig speelt. Zelf vergelijkt hij zijn spel met dat van Willem van Hanegem.

Actie van spelers
Van Tuijl wint districtstitels in 1948, 1951, 1954 en 1955, de KNVB beker in 1950 en zijn enige landstitel in 1951. Als hij uit het elftal verdwijnt en Coen Dillen niet meer scoort uit zijn passes, zorgt een spelersactie ervoor dat Van Tuijl terugkeert en nog drie seizoenen speelt.