Tiny Sanders treedt in het voorjaar van 2014 na een termijn van vier jaar terug als algemeen directeur van PSV. Dat heeft hij vrijdagavond bekendgemaakt tijdens zijn nieuwjaarstoespraak in het Philips Stadion. Sanders is sinds het voorjaar van 2010 in dienst van de club.
Tiny Sanders treedt in het voorjaar van 2014 na een termijn van vier jaar terug als algemeen directeur van PSV. Dat heeft hij vrijdagavond bekendgemaakt tijdens zijn nieuwjaarstoespraak in het Philips Stadion. Sanders is sinds het voorjaar van 2010 in dienst van de club.
Termijn van vier jaar
Op de nieuwjaarsreceptie vrijdagavond vertelde Sanders (57) in zijn jaarlijkse toespraak zijn termijn van vier jaar, aflopend april 2014, niet te gaan verlengen. Op verzoek van de Raad van Commissarissen zal hij wel het seizoen afmaken als dit in verband met de opvolging beter uitkomt. Lees hieronder de integrale PSV Nieuwjaarsspeech 3 januari 2014 van Tiny Sanders.
2013: Het jaar van de supporters
Dames en heren, vrienden van PSV: welkom in het Philips Stadion en een Gelukkig Nieuwjaar.
<b>2013</b>
Een terugblik op het jaar 2013 kan maar met een ding beginnen: trots te zijn op onze supporters. Vaak omschreven als schouwburgpubliek en ietwat verwend door de resultaten uit het verleden, hebben we gezien wat het betekent échte vrienden te hebben. Terwijl de wat oudere mannen op de tribune en in de bestuurskamers, en de zogeheten 'Herdgang Bastards' begrijpelijk hun onvrede steeds duidelijker uitten, stonden de supporters op en lieten zien waar hun hart is: bij ONS PSV! Al eerder zei ik met overtuiging dat de club er niet VOOR de supporters is maar dat de club VAN de supporters is, en daar zijn we alleen maar meer van overtuigd.
<b>2013</b>
Een jubileumjaar, 100 jaar PSV, met een eeuw lang de unieke relatie met Philips, oprichter, financier, sponsor, fan, en trouwe partner van PSV. 100 jaar terugkijken naar PSV is ook terugkijken naar Philips, de Philips Sport Vereniging, een in de wereld uniek verbond dat alle ups en downs aan beide zijden met glans heeft doorstaan.
<b>2013</b>
Een jaar met sportieve teleurstellingen, maar ook met veel mooie momenten, indrukwekkende momenten, waar ik later op terugkom.
<b>2013</b>
Het jaar begon voor ons op 4 januari. Een spektakel dat door kenners als uniek in Nederland omschreven werd. Met honderden supporters als speciale gasten, met Frans van Houten en Pieter van den Hoogenband in de hoofdrollen, met spectaculaire beelden en een onthulling van het jubileum-shirt door onze captain Mark van Bommel met een jonge nazaat van de Philips-familie én met PSV-jeugdspelers in het spotlicht, toen al.
We stonden nummer 1 in de competitie, we barstten van ervaring in het team en het was slechts een kwestie van tijd of de lang gekoesterde wens van een nieuw kampioenschap zou, in ons jubileumjaar, in vervulling gaan.
De volgende ochtend, toch benieuwd hoe ons regionaal dagblad de spectaculaire, maar ook warme opening van het jubileumjaar van een van grootste iconen van de stad zou verslaan, haalde ik verwachtingsvol de krant uit de brievenbus. Op de voorpagina stond EEN ding over PSV: dat de door PostNL extern gemaakte spelfout bij een postzegel een blunder was van PSV. Lang heb ik gekeken of dit een nepexemplaar was dat door humorvolle vrienden gemaakt was, maar het bleek echt de voorpagina van de krant te zijn, niet van een landelijk ochtendblad, maar van het Eindhovens Dagblad. Voetbal: weinig inhoud, veel beeldvorming.
Misschien had dat een teken moeten zijn hoe 2013 zou verlopen; het viel niet mee allemaal. Het dreamteam werd geen kampioen, de tweede plek voelde niet als een prijs, gele kaarten en incidenten kregen voldoende aandacht en de directie, zeker achteraf oordelend ook niet altijd handig reagerend, kreeg een spoedcursus in nederigheid en incasseringsvermogen. De met accent op jeugd ingezette trend werd daarna versneld doorgezet. Smullen met een tienerteam dat Zulte Waregem en bijna het grote AC Milan met oogstrelend spel versloeg. Enthousiasme is licht uitgedrukt, het waren golven van overtuiging, bewondering en ondersteuning die over Phillip Cocu en het team neerdaalden. Een kampioenschap was binnen bereik volgens de media, en de manier waarop werd beschreven met meer vriendelijke bijvoeglijke naamwoorden dan in Vondel’s gedicht ‘de Gijsbrecht van Aemstel’.
Twee maanden later, met blessures voor de ervaren spelers die de klas met jonge spelers in balans moesten houden, deugde niets meer. Helemaal niets, niets van de technische staf, niets van de directie en RvC maar ook helemaal niets meer van de spelers. In twee maanden tijd, waar PSV in bijna alle wedstrijden beter was dan de tegenstanders, werd het weer met vrees ’s-morgens de brievenbus openmaken. Naar de TV kijken was voor PSV-fans al helemaal een zelfgekozen martelgang geworden: van frisse titelkandidaat met vernieuwend en oogstrelend spel in een paar weken naar ‘er deugt helemaal niets’. Toegegeven, dat er iets niet klopte bleek wel uit de stand op de ranglijst, maar het was wel veel beeldvorming en weinig inhoud.
Juist in deze tijden zijn woorden als ‘eendracht maakt macht’ betekenisvol en dragen iets unieks uit van PSV. Beeldvorming zou ook vaker bepaald moeten worden door wat we allemaal vinden, wij die allemaal PSV op onze eigen manier een warm hart toedragen. Zelfs het handjevol mensen dat iedere keer negatieve energie uit Brabant laat komen en volgens u allemaal ‘het eigen nest bevuilt’, zelfs deze mensen denken misschien wel een PSV-belang te dienen. Graag spreek ik wel met u allemaal af, wij begrijpen dat u het met deze mensen, die zich onevenredig vaak laten horen of zien, niet eens bent, zeg het niet meer tegen ons of tegen elkaar, maar tegen die mensen zelf.
Meer dan genoeg over dit kleine aantal van onbegrijpelijke mensen in de wonderlijke wereld van voetbal, voetbal met de emotie van het mooiste merk. Emotie is het mooiste wat er is, de basis van de betrokkenheid bij voetbal en ook de reden dat individuen en bedrijven zich willen verbinden aan voetbal. En daar moeten we zuinig op zijn, op die emotie, die mensen verbindt en mannen weer kleine jongens laat zijn. Heerlijk en uniek!
<b>2013</b>
Niet alleen de jongetjes, want dat zijn het vaak, maar ook de meisjes, het vrouwenvoetbal, heeft in 2013 een plaats veroverd binnen PSV. Derde van de BeneLeague en vaak professioneel attractief voetbal dat terecht veel bewondering oproept in deze driejaarlijkse testperiode.
<b>2013</b>
In 2013 is ook een zeer divers Forum opgericht om zo breed mogelijk met iedereen naar de clubcultuur te kijken. Over de aanbevelingen bestaat grote consensus bij alle betrokkenen en de voortgang van de implementatie zal in april 2014 aan alle geïnteresseerden gepresenteerd worden.
<b>2013</b>
Weer een jaar waarin vele vrijwilligers zich tomeloos ingezet hebben voor de club. Bijna vanzelfsprekend, maar toch iedere keer bijzonder en zeer gewaardeerd. Graag onderstrepen we onze bewondering door van al diegene die ons in 2013 ontvallen zijn EEN naam te noemen: de heer Jan Herps, een zeer gewaardeerde suppoost die in het harnas overleed. In hem dank aan alle vrijwilligers en respect aan iedereen die ons in 2013 ontvallen zijn.
<b>2013</b>
Ook het jaar dat ‘our money showed where our mouth is’: bij de jeugd, onder andere met Jong PSV in de Jupiler League, een voorbeeld van de initiatieven van Marcel Brands en de technische staf. Facilitair, begeleidend en financieel zijn we oprecht, met overtuiging en consequent bezig de accenten te verleggen naar de lange termijn, naar de eigen jeugd. In het recent afgeronde en met alle collega’s gecommuniceerde lange termijn-profiel van PSV staat klip en klaar waar we de komende jaren op koersen: “Voetbalsuccessen op het hoogste niveau, financieel gezond en met Brabants gemoed.”
De ambitie is dus successen op het hoogste niveau, de weg daar naar toe zal ons soms dwingen door haarspeldbochten flexibel te zijn, maar de weg loopt zeker omhoog en wordt betreden met een club die intern allemaal hetzelfde nastreeft en uitstraalt. Van Peter Swinkels, Hans van Breukelen, Jan Hommen en Jan Albers, tot Marcel Brands, Peter Fossen en Erik Hendriksen, van Phillip Cocu, Ernest Faber, Chris van der Weerden, Ruud Hesp, Art Langeler en Darije Kalezic tot Peter Rovers, Ronald Kooistra, Ron Verkerk en Peggy van Alem en alle andere collega’s weten we waar we voor gekozen hebben en gaan er 100% voor.
Ikzelf ben trots deel uit te mogen maken van dit kluppie, dat weet wat het wil en de mensen en de middelen heeft het ook te gaan doen. In het voorjaar van 2010 heb ik me voor (minimaal) vier jaar verbonden aan PSV. Inmiddels is het lange termijn voetbal beleid helder met een uitstekende, bij PSV passende bezetting van alle functies. Ook financieel, organisatorisch, commercieel en met marketing staan we er structureel gezond voor met een bezetting om trots op te zijn.
De afgelopen jaren zijn keuzes gemaakt, vaak niet de op korte termijn gerichte, populaire keuzes, maar keuzes die gericht waren op de lange termijn - integriteit en professionaliteit die symbool staan voor ons PSV. Mijn termijn zit er bijna op, het was in het begin een uitdaging met een verrassende wending toen bleek dat we financieel ‘niet helemaal gezond waren’. Maar het waren binnen PSV boeiende, uitdagende, fascinerende, liefdevolle en energievretende jaren, waar nu een einde aan gaat komen. Uiteraard heb ik de Raad van Commissarissen toegezegd om dit seizoen af te maken als dit bij het zoeken naar opvolging beter uitkomt. Voor de onvermijdelijke evaluaties is het dus nog te vroeg, we blijven de komende maanden intensief samenwerken.
Hoewel eigenlijk vier jaar lang dit besluit in principe vaststond moet ik zeggen dat het ook een mooi moment is omdat PSV er eensgezind, met een heldere visie en structureel gezond voor staat. De externe omgeving, met meer beeldvorming dan inhoud, en wat persoonlijke dingen, maken het denk ik ook makkelijker te kunnen wennen aan het idee afscheid te gaan nemen van deze prachtige club. Met iedereen op het Stadhuisplein staan komt zeker weer, en is ook geweldig gewoon als supporter.
De grootste uitdaging voor het management van een voetbalclub is het steeds vinden van de juiste balans tussen de lange en korte termijn belangen. PSV heeft volgens mij, met alle begrip voor de begrijpelijke wens op korte termijn te presteren, een evenwichtige combinatie van mensen en afspraken om de lange termijn voldoende prioriteit te geven. Ook op voetbalgebied hebben gezichtsbepalende vakmensen langlopende contracten om onze voetbalvisie uit te kunnen voeren. Juist in deze tijd van de multimediale race om korte termijn-gewin en succesjes is dit iets om te koesteren, meer inhoud dan beeldvorming. Mooi was het dat juist de supporters aanvoelden dat deze lange termijn, met de teleurstellingen die we helaas hebben moeten incasseren, een weg is, de moeite waard om gesteund te worden. Een weg die moet en zal leiden naar nieuwe successen. Mede dankzij deze supporters, is de kans van een uiteindelijk slagen alleen maar groter geworden.
<b>2013</b>
Het seizoen 2013/2014 is, meer nog dan ooit beoogd, een overgangsjaar aan het worden; maar het is nog niet gedaan. Volgens Marcel Brands zijn in een wedstrijd geen twee helften hetzelfde en dit geldt volgens hem ook voor de competitie. Vorig jaar stonden we op de eerste plaats, nu achtervolgen we op 11 punten. Vorig seizoen had de tweede helft van de competitie een heel ander gezicht dan de eerste helft, als de blessures meevallen wellicht dit seizoen weer.
Marcel Brands, een van die collega’s die professionaliteit weet te combineren met integriteit en collegialiteit. Een, bij het PSV dat we voor ogen hebben passende combinatie, die gelukkig inmiddels vanzelfsprekend is binnen PSV, en hopelijk ooit in het hele voetbal en bij hen die er verslag van doen. Meer inhoud dan beeldvorming.
<b>2013</b>
Vandaag staan we aan het begin van een nieuw kalenderjaar, 2013 is voorbij en 2014 is begonnen. Om 2013 af te sluiten nodig ik u uit mee te kijken naar een kort overzicht van ‘OOK 2013’, een jubileumjaar waar vele collega’s een enorm compliment verdienen voor wat allemaal gepresteerd is, als extra, als jubileum, als graag gedaan voor en door PSV.
<b>Dames en Heren,</b>
2013 Is voorbij, dank voor uw steun, ook namens mijn collega’s Peter, Erik, Marcel en alle anderen; oprecht dank voor alles wat ons bond in een bijzonder jaar.
2014, Phillip, staf en alle spelers; jullie weten dat jullie collega’s in het stadion enorme fans zijn en een groot vertrouwen in jullie hebben. Veel succes in 2014.
2014, we kijken er naar uit als het begin van een nieuwe periode, met hopelijk ook meer inhoud dan beeldvorming, maar zeker een periode om met het rood-witte hart trots te blijven op ONS PSV,
Hartelijk dank voor uw aandacht.
Proost!
<b>Eindhoven 3 januari 2014</b>